"Jak Hipcio Hipolit uwierzył w siebie"- bajka terapeutyczna
Szanowni Państwo zgodnie z ustaleniami poczynionymi na ostatniej grupie wsparcia (marzec 2020) rozpoczynamy prezentację bajek terapeutycznych Państwa autorstwa. Dziś pierwsza bajka, której głównym tematem jest niskie poczucie wartości i pomoc dziecku w uwierzeniu w siebie.
Gratulujemy autorom, czekamy też na kolejne efekty wspólnej twórczości, mamy sygnały, że uczestnicy grupy wsparcia są zainteresowani pomysłami na bajki, pomocnymi w rozwiązywaniu różnorodnych trudności. Każdy może stać się autorem i dołączyć. Zapraszamy do udostępnienia.
Temat - Brak poczucia własnej wartości
„ Jak Hipcio Hipolit uwierzył w siebie”
Pewnego razu w królestwie Zwierzolandii żył sobie Hipopotam Hipolit. Był małym, grzecznym hipopotamem, bardzo kochał swoją rodzinę, miał poczucie humoru i lubił bawić się w pobliskiej sadzawce z innymi hipopotamami.
Do sadzawki tej często przychodziły inne zwierzęta takie jak zebry, lwy, antylopy, żyrafy i gepardy. Mały Hipolit obserwował te zwierzęta. Wszystkie one wydawały Mu się zwinne, smukłe, pełne gracji i zachwycały Go swoim wyglądem i umiejętnościami. Hipolit czuł się przy nich gorszy, bo nie potrafił tak zwinnie poruszać się na sawannie. Na lądzie był bowiem powolny, ociężały i niezdarny. Dlatego często trzymał się na uboczu i nie wychodził z lewego kącika swojej sadzawki.
Pewnego upalnego dnia mały gepard Feluś nie posłuchał swojej mamy, wpadł do sadzawki i wir skierował Go na głęboką wodę. Wywiązała się ogólna panika wśród zwierząt. Mama Felusia zaczęła wołać: „Pomocy, ratujcie mojego synka!”. Hipolit nie zastanawiając się długo wskoczył na głęboką wodę, kilkoma ruchami sprawnie podpłynął do Felusia i wyciągnął go bezpiecznie na brzeg. Jako hipopotam był bowiem świetnym pływakiem.
Zachwyt wszystkich zwierząt nie znał granic. Od tamtej pory Hipolit cieszył się uznaniem wszystkich zwierząt. Zrozumiał, że jest wartościowy i potrzebny. Nie czuł się już nigdy więcej gorszy od innych.
Poniżej przedstawiamy bardzo pomocne zasady tworzenia bajek terapeutycznych, z którymi zapoznawała nas Pani psychoterapeutki Iwony Pasławskiej Smęder , życzymy wielu pomysłów i dobrej zabawy w tworzeniu wciągających historii.
„Jak napisać bajkę terapeutyczną?
- ustal główny temat, czyli sytuacje, wydarzenie lub emocje, do których dobierzesz treść: przeżycia muszą być trudne emocjonalnie
- fabułę umieść w fantastycznym świecie, dbając jednocześnie o identyczność problemów z tymi z życia dziecka
- stwórz bohatera bajki terapeutycznej, który doświadcza w swoim życiu powyższej sytuacji i podobnych emocji. Bohaterem nie może być Twoje dziecko, ale ktoś podobny. Może mieć ten sam wiek, płeć, a nawet zainteresowania, co Twój szkrab, zmień mu jednak imię. Dziecko nie ma widzieć w bajce siebie, ale kogoś, kto poradził sobie z takim samym problemem, perspektywa ta pozwala się zdystansować
- zapewnij bohaterowi obecność innych postaci, które będą udzielały mu wsparcia: postacie te nie mają jednak pełnić roli ekspertów czy mędrców, ale osób, które doświadczyły podobnych, co bohater sytuacji
- zadbaj o pogodny nastrój opowiadania – o pozytywne myślenie skutkujące pomyślnym działaniem. Tu nie ma miejsca na magiczne rozwiązania, a na konkretne sposoby radzenia sobie z problemem.”
